Կարծիք՝ prodoctorov.ru կայքից
Ամուսինս Հովհաննես Էդուարդովիչին գիտի շատ վաղուց: Այդ իսկ պատճառով, երբ 2015թ. ամուսնուս անհրաժեշտ էր երիկամի հեռացում, նա շատ արագ գտավ բժշկին և մեկնեց վիրահատության: Վիրահատությունն իրականացվել է արտասահմանից ներմուծված մեկանգամյա օգտագործման գործիքով, իսկ վիրահատությունից հետո ամուսինս պառկած էր վերանորոգված հիվանդասենյակում՝ կոլոպրոկտոլոգիայի 7-րդ բաժանմունքում: 2016թ. կոնսուլտացիայի գնացի երիկամի իջեցման և անմիզապահության գանգատներով: Բժշկից ստացա շատ դրական տպավորություններ՝ հարցերի մեծամասնությունը լուծվում էր հեռահար տարբերակով, ժամանման պահին իրականացվեց ախտորոշում՝ առանց որևէ ավելորդ հետազոտություն նշանակելու, զրույցը և զննումն իրականացվեցին հակիրճ և բովանդակալից, ստացա ինձ հուզող բոլոր հարցերի պատասխանները: 1,5 ամիս անց Հովհաննես Էդուարդովիչը վիրահատեց ինձ (TVT-O): Իմ դեպքում ընտրեցին լավ, ոչ այնքան թանկարժեք օղակ, վիրահատությունն իրականացվեց սպինալ/ողնուղեղային ցավազրկմամբ (առաջին անգամ էր, շատ լավ տարա): Վիրահատությունից հետո պառկած էի հենց այն բաժանմունքում, որտեղ պառկել էր ամուսինս. երկու ժամանակակից մահճակալներով հիվանդասենյակ (կից ներկայացված են լուսանկարներ), հեռուստացույց, սառնարան, լոգասենյակ՝ ցնցուղով և զուգարանով: Եթե չհաշվենք չար/փոքր-ինչ անբարեհամբույր բուժքույրերին և հիվանդանոցի «խորհրդային» սնունդը, ապա ամեն բան իդեալական էր:
Խորհուրդ եմ տալիս Հովհաննես Էդուարդովիչին՝ որպես եվրոպական մակարդակի բարձրակարգ մասնագետի: Նման բժշկի առանց վախենալու կարելի է վստահել թե՛ կյանքը, և թե՛ առողջությունը: Անչափ շնորհակալ եմ Ձեզ, Հովհաննես Էդուարդովիչ:
Սևաստոպոլ:
Հովհաննես Էդուարդի Դիլանյան
Վիրաբույժ-ուրոլոգ-ուռուցքաբան, բ.գ.թ.